دانلود مقاله اعتماد به نفس

اعتماد به نفس
زمانی که کودکی بتواند بدون توقع و انتظار از دیگران کاری را آغاز کند و بکوشد تا آن را به اتمام برساند، می گوییم «اعتماد به نفس » دارد. کودک از همان ابتدا که شروع به شناخت خود و محیط پیرامونش می کند،به قدرت و توانایی خود برای تسلط بر محیط و اطرافیانش آگاه می شود.

یکی از عوامل موثر در رشد اعتماد به نفس کودکان و نوجوانان ،والدین و اعضای خانواده هستند. اگر کودک در خانواده یی سرشار از صمیمیت ،محبت و مهربانی رشد یابد می تواند ویژگی های شخصیتی خود را بشناسد و با اطمینان به توانایی های خود یا مشکلات و مسائل گوناگون روبرو شود و از طرفی می تواند با رفتارهای نامطلوب ومنفی خود،برخوردی واقع بینانه داشته باشد و در صدد رفع و تغییر آنها برآید.

از آنجایی که اعتماد به نفس صفتی ارثی نیست ،اگر کودک ضمن انجام فعالیت های مختلف مدام دچار محدودیت شود و نتواند تجارب جدید و مفیدی در زندگی کسب کند،ترسو ،کمرو و خجول بار می آید و قدرت تصمیم گیری هم در او رشد نخواهدیافت . نتایج تحقیقات محققان نشان می دهد که اغلب پدران و مادران نسبت به پرورش فرزندان پسر و دختر خود دید یکسانی ندارند. زمانی که کودکی متولد می شود، نخستین پرسشی که پس از سلامتی نوزاد مطرح می شود،جنسیت اوست . اگر نوزاد دختر بود،لباس صورتی و اگر پسر بود لباس آبی به تن او می کنند و برهمین اساس رفتار بزرگسالان نیز طبقه بندی می شود.

به پسران فرصت بیشتری برای کندوکاو دنیای فیزیکی پیرامون شان داده می شود و همین امر موجب تقویت مهارت های حرکتی بیشتر آنان می شود. برعکس دختران به شیوه یی محدودتر پرورش می یابند و آنان را برای تعاملات کلامی شان بیشتر تشویق می کنند.

جان بیکس ،دریافت که دختران در سنین بین ۱۴ – ۱۰سالگی بطور محسوسی دچار ضعف اعتماد به نفس می شوند. طبق تحقیق او دختران در آغاز سن مدرسه و شروع دبستان از خود پنداره بالاتر و اعتماد به نفس بیشتری نسبت به پسران برخوردارند. در حالی که طی سالهای پایانی دبستان و آغاز دوران نوجوانی این نسبت برعکس شده است و دختران دچار ضعف و کاهش اعتماد به نفس می شوند. این امر می تواند ناشی از نظام آموزشی ،دیدگاههای فرهنگی و نحوه تعاملات اجتماعی ،درباره نقش جنسیت نوجوانان باشد.

دکتر دیپولد (۱۹۹۵) طی تحقیقی به این نتیجه رسید که نوجوانان دختر در مقایسه با نوجوانان پسر،بیشتر دچار اضطراب فشار روانی و افسردگی می شوند.
یکی از عوامل موثر در کاهش اعتماد به نفس و ضعف خودپنداره دختران ،بلوغ جنسی و تغییرات جسمانی آنان است . بطور معمول دختران ۲ الی ۳ سال زودتر از پسران بالغ می شوند و همین امر باعث می شود که آنها با پختگی کمتری با این فرایند روبرو شوند.

به عبارت ساده تر یک دختر در ۱۱ -۱۰ سالگی مراحل بلوغ خود را طی می کند،در حالی که یک پسر در حدود ۱۴ -۱۳ سالگی ،یعنی حدود ۳ -۲ سال بعد از دختر به این مرحله می رسد. طی این مدت دختران ناگهان با تغییرات جسمانی گوناگونی روبرو می شوند که برای آنها محدودیت هایی را نیز به همراه می آورد. این احتمال وجود دارد که افسردگی و ضعف خودپنداره دختران ناشی از احساس نارضایتی آنان نسبت به وضعیت ظاهر و تن انگاره خود باشد. زیرا ضعف تن انگاره ،ازدیاد وزن و زیبایی ظاهر برای دختران بسیار مهمتر از پسران است .