مقاله پـرچ و پیـچ

مقدمه
هر سازه ترکیبی از اعضای جدا از هم می باشد که این اعضا باید به طریق .مناسبی ‏به یکدیکر متصل شوند. پرچ و پیچ دو نوع از این وسایل می باشند که در این فصل ‏به معرفی و بررسی آنها می پردازیم.‏
پرچ
پرچ از قدیمی ترین وسایلی می باشد که از آن برای اتصال اعضای سازه های فلزی ‏استفاده می شود. لیکن امروزه بنا به دلایلی که بعداً ذکر خواهد گردید استفاده از ‏پرچ رفته رفته منسوخ می شود. همانند شکل زیر یک پرچ نکوبیده از یک تنها ‏استوانه ای که یک سر آن دارای کلاهک می باشد تشکیل می شود. پرچ ها معمولا از ‏فولاد نرمه ساخته می شوند. در استاندارد آمریکایی دو نوع پرچ یکی ‏A502-1‎‏ با ‏تنش جاری شدن ۱۹۰۰ کیلوگرم بر سانتی متر مربع و دیگری ‏A502-2‎‏ با تنش ‏جاری شدن ۲۶۰۰ کیلوگرم بر سانتی متر مربع وجود دارد. عمل گرم کردن پرچ و ‏همچنین کوبیدن آن باعث تغییر در خواص مکانیکی پرچ می شود.‏

روش کوبیدن پرچ بدین ترتیب است که ابتدا آن را تا دمای سرخ شدن گرم می کنند. ‏سپس آن را توسط انبر مخصوصی درون سوراخ اتصال قرار داده و با ثابت نگه داشتن ‏سر کلاهک دار آن سر دیگر را می کوبند تا به فرم کلاهک در آید و پرچ محکم ‏گردد. در طی این مراحل تنه پرچ به طور کامل سوراخی که در آن فرو رفته پر می ‏کند. در حین سرد شدن پرچ منقبض می شود که این انقباض باعث به وجود آمدن ‏نیروی پیش تنیدگی در پرچ می شود. اما از آنجایی که این نیروی پیش تنیدگی از ‏پرچی به پرچ دیگر فرق می کند از آن نمی توان در محاسبات طراحی استفاده کرد. ‏البته پرچ را به صورت سرد نیز می کوبند که در این پرچها دیگر نیروی پیش تنیدگی ‏وجود ندارد. امروزه پرچ کاری به دلایل زیر از رونق افتاده است:‏ و……….