بررسی رابطه رضایتمندی زناشویی

بررسی رابطه رضایتمندی  زناشویی (بر اساس معیارهای دینی) با عوامل جمعیت شناختی، تحصیلات،طول مدت ازدواج،سن ازدواج وتفاوت سنی

چکیده
این پژوهش به بررسی رضامندی از زندگی زناشویی و عوامل آن، ازمنظر روان شناسی و دین(اسلام) می پردازد. فقدان آزمونی معتبر برای رضامندی زناشویی از دیدگاه دینی، که بتوان با آن کنش یک خانواده مسلمان را مورد سنجش دقیق قرار داد، محقق را برآن داشت تا دراین پژوهش اقدام به ساخت و اعتباریابی مقیاس رضامندی زناشویی براساس معیارها کند. نمونه آماری ۱۱۰ نفر از دانش پژوهان موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی می باشد که با استفاده از روش تصادفی خوشه ای برگزیده شده اند. نتایج به کمک روش های آزمون معناداری ضریب همبستگی،آزمونT وتحلیل واریانس برای مقایسه میانگین ها تجزیه وتحلیل شد. نتایج حاکی از از اعتبار و روایی بالای مقیاس رضامندی زناشویی اسلامی است. همچنین نتایج نشان می دهد که، بین تحصیلات و رضامندی زناشویی رابطه معناداری وجود نداشته، اما بین طول مدت ازدواج و تفاوت سن زوج رابطه معناداری وجود دارد.

کلید واژه ها: رضامندی زناشویی، تحصیلات، مدت ازدواج، سن، تفاوت سنی.

مقدمه
کسی که در فکر ازدواج است و یا ازدواج می کند، انتظار دارد این زندگی با خوشبختی، سعادت و رضایت همراه باشد و از لحظه لحظه زندگی خود لذت ببرد؛ بدین سبب، آنچه از خود ازدواج مهم تر به شمار می رود، موفقیت در ازدواج یا رضا مندی زوجین است.

رضامندی زناشویی وضعیتی است که در آن زن و شوهر از ازدواج با یکدیگر و با هم بودن احساس شادمانی و رضایت دارند. بنر و هیل، رضا مندی زناشویی را پیامد توافق زناشویی دانسته که رابطه مناسب بین زن و شوهر را توصیف می کند. ایشان می نویسند: هنگامی که زن و شوهر به میزان قابل توجهی از برآورده شدن نیازها و انتظاراتشان در رابطه زناشویی رضایت داشته باشند، رضا مندی زناشویی را گزارش خواهند کرد. آلوجا، و باریو و گارسیا به نقل از هاولتمی نویسند: رضا مندی زناشویی عبارت است از: برونداد ناشی از مجموعه ای از عوامل، نظیر حل تعارض موفقیت آمیز، یا موفقیت در فعالیت های مرتبط با شادکامی در فرآیند ازدواج. در واقع، رضا مندی زناشویی، یک ارزیابی کلی از وضع فعلی ارتباط ارائه می دهد. همچنین رضایت زناشویی یکی از گسترده ترین مفاهیم برای تعیین و نشان دادن میزان شادی و میزان پایداری رابطه است.