دانلود مقاله مشکلات جوانان

بیکاری جوانان
بیکاری جوانان به عنوان یک معزل سیاسی بزرگ در تمامی کشورها شناخته شده ‏است . در این شاخص اصطلاح “جوان” به کسی اطلاق می شود که بین ۱۵ تا ۲۴ سال ‏سن داشته باشد، و اصطلاح بزرگسال به کسی گفته می شود که بالای ۲۵ سال سن ‏دارد.این شاخص از سه قسمت تشکیل یافته که هر یک نشان دهنده جنبه های مختلفی ‏ازمشکلات بیکاری جوانان را نشان می دهد.این سه قسمت شامل:۱)نرخ بیکاری ‏جوانان ۲) نسبت بیکاری جوانان به بیکاری بزرگسالان ۳)نسبت جوانان بیکار به کل ‏جمعیت آنها
اطلاعاتی در مورد نسبت جوانان بیکار در ۱۱۷ کشور موجود می باشد و سه مورد ‏دیگر اطلاعات جداگانه ای درباره زنان و مردان وجود دارد
بیکاری مرضی کشنده برای فکر ، عقل و تواناییهای جسمی است زیرا که وجود انسان ‏همواره نیاز به حرکت و فعالیت دارد . و هرگاه بیکار باشد بدن ضعیف می گردد ، فکر ‏و اندیشه درست کار نمی کند .انواع وسوسه ها و افکار زشت به قلب خطور می نماید ‏و انسان برای رهایی از رنج بیکاری دست به هر نوع شرارت ممکن است ، بزند . علاج ‏این مشکل این است که جوان باید تلاش کند تا به کاری مناسب از قبیل تحصیل علم ، ‏تجارت و یادگیری انواع کارها ، دست پیدا کند و بدان خود را مشغول نماید تا به این ‏طریق از بیکاری رهایی یابد و عضوی سالم و مفید برای خود و جامعه اش باشد . ۲. ‏قطع رابـطه و خشونتدومین عامل انحراف جوانان دوری بزرگان خانواده وقطع رابطه ‏آنها با جوان است . می بینیم بعضی از اولیاء و بزرگترها وقتی جوان خود را منحرف ‏می بینند، حیران می مانند و توانایی ساختن و اصلاح جوان خود را ندارد بلکه از ‏اصلاح و خوب شدن جوان خود ناامید در نتیجه از جوان خود متنفر می شوند و هیچ ‏توجهی به او نمی کنند خوب باشد یا بد ، اهمیتی نمی دهند . بسا اوقات که با همین دید ‏نسبت به تمام جوانان می نگرند و یک نوع کینه و عقده روانی در وجود بزرگترها ، ‏نسبت به جوانان پدید می آید . راه حل این مشکل این است که هر یک از جوانان و ‏بزرگترها جهت زدودن دوری و بر طرف کردن رابطه میان همدیگرتلاش کنند و همه ‏اینطور فکر کنند که پیر و جوان همه عضو یک جامعه هستند و هرگاه عضوی از ‏جامعه فاسد شود فساد همه جامعه را فرا می گیرد . همچنین بزرگترها باید به ‏مسولیت خود نسبت به جوانان پی برده و از اصلاح شدن جوانان ناامید نباشند زیرا ‏خداوند بر انجام هر کاری تواناست چه بسا گمراهانی بوده اند که خداوند آنها را ‏هدایت نموده و دعوتگران اصلاح و چراغ راه هدایت شده اند . جوانان نیز باید برای ‏بزرگترها احترا قایل شوند و به رای و نظرشان با دید احترام نگریسته و راهنمایی ‏بزرگترها را بپذیرند زیرا که آنها تجربه هایی در زندگی کسب نموده اند که جوانان آن ‏تجربه را ندارند و آن گاه که حکمت بزرگترها و نیروی جوانان در کنار هم باشد ‏جامعه به یاری خداوند به سعادت خواهد رسید .‏
در نتیجه حل مشکل بیکاری در ایران نیازمند یک سری اصلا حات پایه ای گسترده و ‏همه جانبه است که از جمله این اصلا حات می توان به جهت دهی بخش خصوصی ‏برای رقابت گسترده با کمک سازمان هایی که بازارهای خصوصی را حمایت می کنند ‏اشاره کرد که این خود مشوق سرمایه گذاری در این بخش خواهد بود و همچنین ‏رشد بهره وری را به همراه خواهد داشت. ‏
از دیگر اقدامات موثر در این زمینه انعطاف پذیر بودن هر چه بیشتر قوانین کار است ‏که به بنگاه های اقتصادی این امکان را می دهد تا به علا مت های بازار عوامل تولید ‏پاسخ دهند. ‏
در واقع بخش عمومی یا همان دولت ها در ایران باید نقش خود را در این زمینه ‏اساسا تغییر دهند بدین معنا که به جای تامین شغل باید با فراهم آوردن ‏زیرساختارهای لا زم برای فعالیت بخش خصوصی زمینه تامین شغل و اشتغالزایی در ‏این بخش ها را مهیا کنند. ‏
خیل عظیم جوانان جویای کار ایران که در سنین ۲۰ تا ۲۹ ساله، جمعیتی بالغ بر ۱۵ ‏میلیون نفر را دربرمی گیرد در کنار آمار مرتبط با کاهش روند رشد اقتصادی ایران، ‏که آمار بانک جهانی و واحد اطلا عات مجله معتبر اکونومیست مهر تاییدی بر آن است ‏پیچیدگی شرایط حادث شده بر بیکاران و جویندگان کار فعلی کشور را بیش از پیش ‏آشکار می سازد.‏

مشکلات جوانان امروز چیست ؟
دنیا واقعا عوض شده …این روزها حتی اغلب بچه های هفت ، هشت ساله هم با واژه های ‏قلنبه وسلنبه ای مثل توسعه ، پولشویی ، مشارکت ،انتخاب برتر، اصلح ترین ، عقب ‏ماندگی سیستماتیک ، گردش قدرت و اصلاح طلبی وبسیاری اصطلاحات از این قبیل ، آشنا ‏شده اند.‏
تفکر جمعی و شعور سیاسی مردم تحت تاثیرموجی از اطلاعات گوناگون روز به روز ‏متحول شده ، چیزی که در کمتر جای دنیا اتفاق می افتد.بهتر است بگوییم مردم هیچ کجای ‏دنیا تا این اندازه سیاسی نیستند…سیاست و دانش تجزیه وتحلیل آن خاص ، ‏‏«انتواگتوئل ها» یا به قول خودمانی تر، روشنفکران و خواص است … امامردم خوب ‏می دانند که چه طور باید خوب زندگی کرد… و دولت و نهادهای مدنی برای این مهم ‏ارزش فوق العاده ای قائلند وسرمایه گذاری های هنگفتی می کنند.نگاهی به کمپ های کار و ‏مناطق مختلف سکونت مهاجران ایرانی در برخی کشورهای اروپایی گاه آن قدر تامل ‏برانگیز و اثرگذار است که نمی توان آن را نادیده گرفت .جوانان و گاه نوجوانانی با آرزوی ‏دستیابی به «مدینه فاضله » بار سفر می بندند و با سختی وتحمل مصائب مختلف راهی ‏سرزمین های موعودمی شوند…طی مسیر اغلب با عبور از مرزهای خاکی با پای پیاده و یا ‏سواره و در شرایط قاچاق وپنهانی صورت می گیرد… آنها با دلی پر از امیدمی روند تا ‏آنچه را که می خواهند و نمی توانند درخانه پدری و سرزمین مادری بیابند، در ‏سرزمین اجنبی جستجو کنند.بسیاری شان از این که بعد از گرفتن مدرک دانشگاهی ‏مجبور باشند کارآموزی کرده و یا ازصفر شروع کنند خوششان نمی آید…خیلی ها ‏که خوش باورترند، خیال می کنند از گرد راه دانشگاه که فارغ آیند حتما با مدرک لیسانس ‏وفوق لیسانس هر جا بروند رییس شان می کنند وبرج ، به برج هم پاداش و حقوق نیم ‏میلیونی بایدبگیرند…اما این روزها خیلی ها به این حقیقت غیرقابل انکار پی برده اند، در ‏شرایطی که دریافت مدرک فوق لیسانس ظرف سال های اخیر بسیارآسان شده است …آن ‏کس که پول دارد و کمی هم تلاش کند، راحت می تواند خود را بالاتربکشد و پست بهتری ‏برای آینده خود در خیالاتش تصور کند. با این همه چند صباحی که از فارغ ‏التحصیلی می گذرد… این باور که دستیابی به عرصه ای مناسب برای فعالیت و ورود به ‏بازار کار، متعلق به از ما بهتران است . چه کسی باور می کند در سرزمینی که نفت وزمین ‏بسیار و معادن کشف نشده و امکانات وسیعی هست تا همه جوانانش فرصت و شانس ‏یک زندگی خوب را به محک تجربه گذارند، آب ازآب تکان نمی خورد وقتی از نخبگان ‏والمپیادی ها گرفته تا بچه هایی با استعدادها وتوانایی های مختلف می روند، تا آنچه در ‏چنته دارند در دیاری دیگر به منصه ظهور درآورند. دو سه سال پیش وقتی برای انجام ‏مقاله پایان نامه با استاد راهنمایم قرار می گذاشتم …اوپنج شماره تماس مختلف به من داد ‏که هر کدام متعلق به جایی بود…همان موقع با خودم فکر کردم عجب آدم فعال و پرکاری ، ‏مگر می شود به همه این کارهارسید. ساعتی که برای ملاقات با او به دفتر کارش در یکی ‏از سازمان ها رفتم ، پلاک بالای در نشانگرآن بود که آقای دکتر…مدیر عامل آن ‏سازمان است . تا حدی خجالت زده بودم که مزاحم وقت استاد شده ام … بعد که به اتاق کار ‏ایشان هدایت شدم . منشی دفترشان توضیح داد، چند دقیقه دیگر آقای دکتر جلسه شان ‏تمام می شود. حدود۲۰ دقیقه معطل شدم . پس از خاتمه جلسه ،چهره های آشنایی از چند ‏سازمان و نهاد دیگر راکه به دلیل حرفه ام از نزدیک با آنها مصاحبه داشتم ، از اتاق آقای ‏دکتر بیرون آمدند، بعدمتوجه شدم این مجموعه خودشان یک شرکت وانجمن فرهنگی ‏تشکیل داده اند که اتفاقا استاد من مدیر آن شرکت است و جلسه ماهیانه شان در ‏اتاق کنفرانس آقای مدیرعامل تشکیل می شود و البته خرج پذیرایی آقایان هم برعهده ‏سازمان متبوع آقای مدیرعامل است . دو روز بعد، قرار دیگری با هم داشتیم در یکی از ‏سازمان های فرهنگی و چند رو زبعد نشستن دریکی از دفاتر رسانه ای که در اولی استاد ‏راهنمای من مشاور مدیرعامل و در دومی مدیرمسئول تحریریه بود. از او پرسیدم ، ‏امکانش هست در یکی از این نهادهای تحت خدمت ، جای کاری برای من وجود داشته ‏باشد. او گفت ، متاسفانه این روزها کار محدود است و متقاضی زیاد، اما تلاشم را می کنم ‏و اگر خبری شد، حتما خبرت می کنم . البته هیچ وقت از آن استاد محترم خبری نشدو من ‏بالاخره پایان نامه ام را دفاع کردم . «شیوا چادر شب فروش » فارغ التحصیل رشته تغزی ، ‏که اخیرا از طریق اینترنت توانسته برای ادامه تحصیل و کا در دانشگاه «مک گیل »کانادا ‏پذیرش دریافت کند، در این باره می گوید:روزی که با رتبه خوب در این رشته قبول ‏شدم واقعا با علاقه تمام سعی کردم به طور همزمان دریکی دو کارخانه محصولات ‏غذایی که آشنایانی داشتم کارآموزی کنم و تصور می کردم بعد ازکارآموزی ، جذب ‏همان جاها می شوم ، اما چون متاسفانه آشنایان من پارتی های وزینی نبودند،نتوانستم ‏علیرغم داشتن سابقه کار و مدرک لیسانس مشغول شوم ، بعد برای مدتی سعی کردم ‏این جا وآن جا همچنان به عنوان کارآموز مشغول شوم ، که البته هر کدام شش ماه بیشتر ‏دوام نداشت ،دست آخر، منشی گری یک شرکت پخش موادغذایی را به من پیشنهاد کردند ‏که گفتم این چه ربطی به تحصیلم دارد؟…گفتند فعلا همین است ،مدتی سعی کردم به دلیل ‏علاقه زیاد و توانایی ام در ترجمه یکی دو کتاب رشته تحصیلی ام راترجمه کنم ، اما باز هم ‏برای یافتن یک ناشر وحمایت کننده با مشکل مواجه شدم . ‏