مبانی نظری اعتماد و عدالت سازمانی

اعتماد عبارتست از اینکه یک فرد متمایل است تا خود را از جانب یک مقام ذیصلاح در معرض خطر و آسیب پذیری قرار دهد و این تمایل، بر مبنای توقعات و انتظارات مثبتی است که درباره اقدامات و نیات آن مقام ذیصلاح وجود دارد. وقتی که ما اعتماد می کنیم با خواست و اراده خود را در این موضوع درگیر می سازیم، حتی اگر انتخاب ما در نهایت به نا امیدی منجر شود. این تعریف می تواند اهمیت تفاوت قائل شدن بین ریسک و اعتماد را روشن سازد. به طور واقعی خود را در معرض خطر و آسیب پذیری قرار دادن از جانب یک مقام ذیصلاح یک ریسک می باشد و اعتماد منعکس کننده تمایل به متحمل شدن آن ریسک می باشد. این تعریف همچنین جایگاهی را که اعتماد از آن ناشی می شود تشریح می نماید و بر مبنای این تشخیص قرار دارد که یک مقام ذیصلاح در موقعیتهای خاص چگونه رفتارهایی را از خود بروز می دهد. …