مقاله نظارت و کنترل در مدیریت

مقاله نظارت و کنترل در مدیریت به بررسی اهمیت نظارت به عنوان یکی از ارکان اصلی مدیریت می پردازد. مدیران باید فعالیت ها و عملیات را با اهداف تعیین شده مقایسه کرده و انحرافات را اصلاح کنند. نظارت شامل تعیین استانداردها، سنجش عملکرد و تصحیح انحرافات است. روش های نظارت می تواند مستقیم یا غیرمستقیم باشد و نقش حیاتی در سلامت و کارآمدی سازمان دارد. این مقاله همچنین به اصول مدیریتی نظارت از دیدگاه مدیریت اسلامی می پردازد و تاکید می کند که نظارت بر اساس ایمان به غیب و ارزش های اخلاقی می تواند بهبود یابد.

نظارت و کنترل در مدیریت

نظارت و کنترل یکی از ارکان مدیریت به شمار می آید و مدیر به عنوان یکی از وظایف اصلی خود باید شیوه ها، امکانات و عملیات گوناگون تشکیلات را زیر پوشش نظارتی قرار می دهد تا حرکت دستگاه ها به انحراف و امکانات موجود به هرز نرود.

مدیر در حیطه نظارت، کلیه فعالیت ها را با برنامه و اهداف تعیین شده می سنجد و در صورت تطابق شیوه ها و مقدار و نوع فعالیت ها با برنامه، سلامت دستگاه مربوطه اعلان می شود ولی در صورت عدم تطابق عملیات واحدها و افراد با اهداف و برنامه، مدیر باید از « اصل مدیریت» استفاده کند و با هدایت های مناسب انحراف را اصلاح و خسارت ها را جبران نماید.

نگرشی بر مدیریت اسلامی

برنامه ریزی و نظارت با یکدیگر پیوند نزدیک دارند، پاره ای نویسندگان مدیریت می اندیشند که این وظایف را نمی توان از یکدیگر جدا کرد. با این همه برنامه ریزی و نظارت مانند دو تیغه قیچی است. با نبودن هدف ها و برنامه ها، نظارت ممکن نیست زیرا هر گونه کارکرد باید با نظارت و ضابطه های معین سنجیده شود.

نظارت وظیفه هر مدیر، از ریاست عالی تا سرپرستان و مدیران پایه است. پاره ای از مدیران به ویژه در رده های پایین فراموش می کنند که مسئولیت ابتدایی کاربرد نظارت به عهده مدیران اجرایی طرح ها و برنامه ها می باشد.

گاهی به سبب قدرت و اختیارات مدیران رده بالا و مسئولیت های پدید آمده از آن درباره وظایف نظارتی مدیران مالی به اندازه ای پافشاری و تاکید می شود که گمان می رود که نیازی به کاربرد نظارت در رده های پایین نباشد. با آنکه دیدگاه نظارت در میان مدیران گوناگون متفاوت است، همه مدیران مسئولیت اجرای طرح و برنامه را بعهده دارند و از این رو نظارت وظیفه بنیادی هر مدیر در هر رده مدیریت است.