پاورپوینت نبوت و نبی شناسی

این پاورپوینت به بررسی مفهوم نبوت و نبی شناسی می پردازد و به نقش پیامبران در هدایت بشر، اهداف بعثت، و تاثیرات فرهنگی و اجتماعی آنان در جوامع بشری اشاره دارد. همچنین شرایط جامعه قبل و بعد از بعثت پیامبران را تحلیل می کند.

مقدمه

نبوت یکی از اصول اساسی ادیان الهی است که پیامبران را به عنوان واسطه هایی برای ارتباط میان خداوند و بشر معرفی می کند. پیامبران با دریافت وحی و ارشادهای الهی، به هدایت انسان ها در مسیر حقیقت و یکتاپرستی می پردازند. نبوت به معنای پیام آوری از عالم علوی و رساندن آن به عالم سفلی، نقشی اساسی در روشن سازی راه درست زندگی و تقرب به خداوند دارد. پیامبران نه تنها آموزه های دینی را به بشر عرضه کردند، بلکه با ارائه راه های عملی و اخلاقی، تحولات عمیقی در جوامع بشری ایجاد کردند.

در طول تاریخ، پیامبران با مواجهه با چالش های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، تلاش کردند تا مردم را از گمراهی و جهل به سوی نور و هدایت رهنمون سازند. آنها با ارائه آموزه های الهی، افراد را به تجدید نظر در باورهای غلط و تقویت ایمان فراخواندند. اهداف بعثت پیامبران، بازشناسی فطرت الهی، هدایت مردم به سوی یکتاپرستی و رهایی از بندگی شیطان و خرافات بوده است.

در زمان های مختلف، انسان ها به دلیل غفلت و دوری از راه حق، در فتنه های گوناگونی گرفتار بودند و پیامبران با آوردن وحی الهی و ارائه نشانه های معنوی، این فتنه ها را برطرف کردند. بعثت پیامبران، تحولی بزرگ در تاریخ بشریت به شمار می آید که با آن، اصول اخلاقی و دینی در جامعه ترویج یافت و مسیر سعادت و کمال برای انسان ها روشن شد.

اهمیت و ضرورت موضوع

راه توحید و تقرب به خدا از مسیر نبوت و ولایت می گذرد:
(قُلْ اِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ؛ (ای پیامبر! به مردم) بگو: اگر خدا را دوست دارید، پس مرا تبعیت نمایید تا خدا شما را دوست داشته و گناهانتان را ببخشاید).

تعریف نبوت: حلقه پیوند عاقلانه و عاشقانه میان عرشیان و فرشیان یا پیام آوری از عالم علوی و پیام رسانی به عالم سفلی بدون نقص و خطا

امیرمومنان در اواخر عمر شریف خود همگان را به دو چیز وصیت می کند: َمَّا وَصِیَّتِی فَاللَّهَ لَا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ مُحَمَّداً (صلى‏الله‏علیه‏وآله) فَلَا تُضَیِّعُوا سُنَّتَهُ اَقِیمُوا هَذَیْنِ الْعَمُودَیْنِ وَ اَوْقِدُوا هَذَیْنِ الْمِصْبَاحَیْنِ وَ خَلَاکُمْ ذَمٌّ مَا لَمْ تَشْرُدُوا ؛

امّا وصیّت من نسبت به خدا، آن که چیزى را شریک خدا قرار ندهید، و نسبت به پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم این است که، سنّت و شریعت او را ضایع نکنید. این دو ستون محکم را بر پا دارید و این دو چراغ را فروزان نگهدارید. و تا آن زمان که از حق منحرف نشده‏اید، سرزنشى نخواهید داشت، (خطبه 149)

اوضاع جامعه بشری قبل بعثت

خطبه2 : وَ النَّاسُ فِی فِتَنٍ انْجَذَمَ فِیهَا حَبْلُ الدِّینِ، وَ تَزَعْزَعَتْ سَوَارِی الْیَقِینِ، وَ اخْتَلَفَ النَّجْرُ، وَ تَشَتَّتَ الْاَمْرُ، وَ ضَاقَ الْمَخْرَجُ، وَ عَمِیَ الْمَصْدَرُ، فَالْهُدَى خَامِلٌ، وَ الْعَمَى شَامِلٌ. عُصِیَ الرَّحْمَنُ، وَ نُصِرَ الشَّیْطَانُ، وَ خُذِلَ الْاِیمَانُ، فَانْهَارَتْ دَعَائِمُهُ، وَ تَنَکَّرَتْ مَعَالِمُهُ، وَ دَرَسَتْ سُبُلُهُ، وَ عَفَتْ شُرُکُهُ. اَطَاعُوا الشَّیْطَانَ فَسَلَکُوا مَسَالِکَهُ، وَ وَرَدُوا مَنَاهِلَهُ، بِهِمْ سَارَتْ اَعْلَامُهُ، وَ قَامَ لِوَاوُهُ، فِی فِتَنٍ دَاسَتْهُمْ بِاَخْفَافِهَا، وَ وَطِئَتْهُمْ بِاَظْلَافِهَا، وَ قَامَتْ عَلَى سَنَابِکِهَا، فَهُمْ فِیهَا تَائِهُونَ حَائِرُونَ جَاهِلُونَ مَفْتُونُونَ، فِی خَیْرِ دَارٍ، وَ شَرِّ جِیرَانٍ؛

خدا پیامبر اسلام را زمانى فرستاد که مردم در فتنه‏ها گرفتار شده، رشته‏هاى دین پاره شده و ستون‏هاى ایمان و یقین ناپایدار بود. در اصول دین اختلاف داشته، و امور مردم پراکنده بود، راه رهایى دشوار و پناهگاهى وجود نداشت، چراغ هدایت بى نور، و کور دلى همگان را فرا گرفته بود. خداى رحمان معصیت مى‏شد و شیطان یارى مى‏گردید، ایمان بدون یاور مانده و ستون‏هاى آن ویران گردیده و نشانه‏هاى آن انکار شده، راه‏هاى آن ویران و جاده‏هاى آن کهنه و فراموش گردیده بود. مردم جاهلى شیطان را اطاعت مى‏کردند و به راه‏هاى او مى‏رفتند و در آبشخور شیطان سیراب مى‏شدند. با دست مردم جاهلیت، نشانه‏هاى شیطان، آشکار و پرچم او بر افراشته گردید. فتنه‏ها، مردم را لگد مال کرده و با سم‏هاى محکم خود نابودشان کرده و پا بر جا ایستاده بود. امّا مردم حیران و سرگردان، بى خبر و فریب خورده، در کنار بهترین خانه (کعبه) و بدترین همسایگان (بت پرستان) زندگى مى‏کردند. ت دشتی

پیام ها:

امام می فرماید مردم و جامعه عصر جاهلیت دچار فتنه های سخت بود که برخی از شاخصه های آن عبارتند از:
1)نابسامانی و ناهنجاریهای دینی و سست شدن باورهای آن؛ (تَزَعْزَعَتْ سَوَارِی الْیَقِینِ)
2)اختلاف و تشتت در اصول دین و باورهای بنیادین؛ (وَ اخْتَلَفَ النَّجْرُ، وَ تَشَتَّتَ الْاَمْرُ)
3)غبارافکنی بمنظور مجهول ماندن سرچشمه و مرجع سعادت و هدایت؛ (وَ ضَاقَ الْمَخْرَجُ، وَ عَمِیَ الْمَصْدَرُ، فَالْهُدَى خَامِلٌ، وَ الْعَمَى شَامِلٌ)

عواقب فراروی جامعه فتنه گون:

سرگشتگی، گمراهی، جهل و عذاب و در نهایت خدانافرمانی و شیطان پرستی؛(عُصِیَ الرَّحْمَنُ، وَ نُصِرَ الشَّیْطَانُ)
با بعثت نبی اکرم این وضع تغییر کرده و جامعه بشری وارد مرحله نوینی از حیات شد یعنی ناهنجاریهای رفتاری و اخلاقی اصلاح ، اختلاف و نزاعها تبدیل به همدلی و معارف ناب اسلامی از سوی پیامبر به مردم ارائه گردید.