تحقیق مدیریت روابط انسانی

مقدمه
مدیریت ضرورتی اجتناب ناپذیر برای هر سازمان ‏و اجتماع است که با فرض فقدان آن، رشته امور ‏از هم می گسلد و شیرازه کارها به هم می ریزد. ‏احراز نقش مدیریت و شرط کسب توفیق در آن، ‏مستلزم احراز دانش ها و مهارتهایی است که ‏یکی از مهم ترین آنها روابط انسانی در ‏مدیریت یعنی هنر ارتباطات انسانی می باشد و ‏بدون تردید چگونگی روابط انسانی در مدیریت، ‏تابع نوع نگرش به انسان خواهد بود.‏
اهمیت و توجه به روابط انسانی و نقش غیرقابل ‏انکار آن در جهت اهداف سازمانها و جوامع ‏بشری بر کسی پوشیده نیست ، این جایگاه بحدی ‏است که بسیاری از صاحبنظران علم مدیریت ، ‏مدیریت را علم، هنر و یا فن برقراری روابط ‏با انسانها معرفی کرده اند. در مکتب انسان ساز ‏و حیاتبخش اسلام نیز تاکید ویژه ای بر روابط ‏انسانی و ارتباط صحیح و اصولی و توام با ‏اخلاق حسنه با حفظ کرامت انسان در تمامی سطوح ‏گردیده و در این رابطه مدیران بهتر است نخست ‏دیدگاه اسلام در زمینه مدیریت و روابط انسانی ‏و ارزشهای حاکم بر آن را شناخته و پس از ‏شناخت و بررسی خصوصیات و ویژگی های آن جهت ‏تحقق و عینیت بخشیدن به آن اقدام نمایند.‏

روابط انسانی
روابط انسانی از نظر مفهوم شناسی به معنای ‏ایجاد مناسبات انسانی سالم، به منظور ارتقای ‏رضایت خاطر و نیرومند کردن روحیه افراد و ‏ایجاد اشتراک مساعی بیشتر انسانها می باشد، ‏روابط انسانی در مدیریت شریان حیات مدیریت و ‏قلب تپنده سازمان است، دانش روابط انسانی با ‏ایجاد محیط سالم، نشاط انگیز، و آرامش بخش، ‏موجب بیشترین بازدهی باکمترین هزینه می گردد. ‏در پرتو روابط انسانی سالم و سازنده، آثار ‏مثبت فراوانی نصیب افراد و سازمان می گردد ‏که برخی از آنها عبارت است از: محیط کاری و ‏سازمانی آرام بخش و نشاط انگیز، ارتقای ‏احساس امنیت روحی و روانی، توانمندسازی روحی ‏کارکنان، افزایش رضایتمندی از کار و زندگی، ‏شکل گیری فضای همکاری و همیاری، ایجاد ‏صمیمیت، ایجاد زمینه رشد و بالندگی مادی و ‏معنوی، ارتقای سطح سلامت عمومی و بهداشت ‏روانی، پیشگیری از هدر رفت انرژیهای مادی و ‏معنوی، جلوگیری از کم کاری و بی کاری پنهان، ‏ارتقای بهره وری و سطح تولید.‏