تحقیق در مورد کشور آلمان

این مقاله در مورد کشور آلمان است و به بررسی تاریخ آلمان، شهر برلین، ساختار سیاسی، تقسیمات ایالتی و تحولات فرهنگی و تاریخی آن می پردازد.

برلین
مختصات: ‘٣١°۵٢ شمالی، ‘٢۵°١٣ شرقی
برلین
مشخصات شهر
نام رسمی برلین
مساحت ٣.٨١٠ (کیلومتر مربع)
جمیت ٣.٣٩٨.٢٠۵ (٢٠٠۶)
ناحیه زمانی ١+(از گرینویچ)
پیش شماره ٠٣٠
کد پستى ١٠٠١–١۴١٩٩
وبسایت www.berlin.de

برلین (Berlin) (آوا (راهنما•اطلاعات)) پایتخت کشور آلمان و بزرگ ترین شهر هم از لحاظ جمعیت و هم از لحاظ مساحت در این کشور است و در کل اتحادیه اروپا مقام دوم را دارد. برلین همچنین یک شهر ایالتی است، یعنی یکی از ایالت های شانزده گانه آلمان نیز به شمار می آید.

این شهر بزرگ، مرکز سیاسی و فرهنگی آلمان است و بخاطر تقسیم آن به دو بخش برلین غربی و برلین شرقی در سال های بین ۱۹۴۹ تا ۱۹۸۹ دارای یکی از متنوع ترین محیط های شهری اروپا است.

ملاحظات تاریخی
آلمان از قرون پیش ، منطقه مسکونی گروه های خاص از قبایل ژرمن بود در قرن اول پیش از میلاد تا سالهای اولیه پس از میلاد دولت روم نواحی اطراف رود راین و آلمان جنوبی را به تصرف خود در آورد ولی در سال نهم پس از میلاد پیشرفت های آنان در آلمان متوقف شد. در قرون چهارم و پنجم میلادی ژرمن ها به متصرفات امپراطوری روم در اروپای مرکزی و غربی حمله بردند و نواحی وسیعی را اشغال کردند. ژزمن ها کمی بعد تحت تسلط اقوام فرانک درآمدند. از قرن هشتم میلادی آیین مسیحیت در آلمان رواج یافت.

در آن زمان آلمان تحت تسلط سلسله فرانکی کارولنژیان بود. با مرگ شارلمانی پادشاه کارولنژی، امپراطوری وسیع وی تجزیه شد و به موجب پیمان وردن در سال ۸۴۳، آلمان تحت حکومت لوئی ژرمنی درآمد. پس از مرگ وی آلمان میان سه فرزندش تقسیم گردید و بدین ترتیب امپراطوری قرون وسطی آلمان پدیدار گشت و هر ناحیه دم از خودمختاری و استقلال زد. با این حال آلمان کمتر از دیگر کشورهای اروپایی در معرض خطر تجزیه بیشتر قرار گرفت. در قرن دهم آلمان مورد حمله و هجوم اقوام نورمن ها، اسلاوها و مجارها واقع شد.

در اواسط و اواخر قرن دهم، قدرت سلطنت مرکزی دوباره استقرار یافت و وحدت آلمان تامین شد. تا اواخر قرن یازدهم، آلمان مقتدرترین دولت اروپایی بود. در قرون یازدهم، دوازدهم و سیزدهم اختلافات مذهبی در آلمان به اوج خود رسید. این اختلافات سرانجام منجر به تجزیه آلمان نواحی تابعه آن گردیده و هر ناحیه دارای حکومت محلی شد و آلمان بصورت اتحادیه ای ظاهری درآمد. پس از جنگ های مذهبی سی ساله در اروپای مرکزی (۴۸-۱۶۱۸) قدرت شاهان بیش از پیش تضعیف گردید.

در اتحادیه آلمان دو کشور پروس و اتریش از بقیه قدرتمندتر بودند.ناپلئون بناپارت در سال ۱۸۰۶ اتریش را از آلمان جدا کرد و به این ترتیب به رقابت دیرینه این سرزمین با پروس پایان داد. ناپلئون اتحادیه ای در آلمان جنوبی تاسیس کردکه در سال ۱۸۱۳ منحل شد. در سال ۱۸۱۵ بر طبق مفاد کنگره وین اتحادیه آلمان زیر نفوذ اتریش تشکیل شد. در این میان دولت پروس موافقتنامه ای با کشورهای آلمان جنوبی منعقد ساخت. سپس قیامهای سال ۱۸۴۸ در نواحی آلمانی تحت تسلط اتریش روی داد که سرکوب گردید.